چکیده
سیستم های فتوولتائیک، برای استفاده در کاربردهاي متصل به شبکه و مستقل از شبکه محبوبیت زيادي دارند.
این سیستم ها از مزایایي مانند ساکن بودن، ماژولار بودن، سازگاري با محیط زیست و… برخوردار بوده و نور خورشید، که منبع دائمی انرژی پاک و سبز می باشد را به توان الکتريکي تبدیل می کنند. تبدیل انرژی در سیستم های فتوولتائیک هر چند آنی است، اما به دلیل تلفات نوری و الکتریکی، کارآیی کمي دارد.
تلفات نوري ناشی از ايجاد سایه – دور يا نزديک – روي يک ماژول، باعث کاهش خروجی کل سیستم فتوولتائیک می شود. بنابراین استفاده از روش های مختلف برای کاهش اثرات سایه اندازی در سيستم های فتوولتائیک، بخش جدایی ناپذیر يک واحد تامين توان می باشد.
بسیاری از این روش ها در ادبیات مختلف مورد ارزيابي قرار گرفته اند. هر یک از اين روش ها آسیب پذیری خاصي را نشان می دهند. بنابراین، در این مقاله ابتدا به بررسی اثرات مخرب سایه های دور و نزدیک در سيستم های فتوولتائیک می پردازيم. سپس، يک مطالعه مقايسه ای بين روش های مختلف کاهش تاثير سایه های نزدیک (سایه جزئی) در نيروگاه های فتوولتائیک انجام ارائه داد؛ و در پايان، نحوه شبیه سازی سایه های دور به کمک نرم افزار Pvsyst و Meteonorm را مورد بررسی قرار مي¬دهيم.
واژه های کلیدی : انرژی پاک، سیستم فتوولتائیک، استرينگ، سایه دور و سايه نزديک، نرم افزار Pvsyst، نرم افزار Pvsyst و Meteonorm
